Πανσέληνος στον Καρκίνο. Ο Κύκλος κλείνει ή… τώρα ανοίγει;

Ήλιος, Πλούτωνας και Ουρανός συνθέτουν το σκηνικό και βεβαίως μια Σελήνη πανίσχυρη στον Καρκίνο, είναι αυτή που θα παίξει τον καθοριστικό ρόλο, μια και το μήνυμά της είναι σαφές και συγκεκριμένο: Τελικά αυτό που θεωρούμε σαν αξία και δίνουμε προτεραιότητα στην ζωή μας ποιο είναι; Τι είναι εκείνο που θα μας βοηθήσει πραγματικά και ουσιαστικά να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο που οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει;

 

 Όταν μιλάμε για ευτυχία τι ακριβώς εννοούμε; Το ατελείωτο κυνήγι μιας επίπλαστης πραγματικότητας, που έχει ως μόνη αξία το χρήμα, την εξουσία και καταστρατηγεί νόμους, κανόνες, συμπεριφορές, προκειμένου να εδραιωθεί και να καταξιωθεί κοινωνικά; Με τι κόστος φτάνουμε τελικά στην επιτυχία; Τι έχουμε πληρώσει για να την αποκτήσουμε, και αν τα βάλουμε στην ζυγαριά αξίζει αυτό που παίρνουμε, σε σχέση με αυτό που προσφέρουμε;

 

Και όλα αυτά, εκφρασμένα μέσα από εκείνα τα γεγονότα, που θέλεις ή δεν θες, τα ερωτήματα θα κάνουν βόλτα ακριβώς μπροστά στα μάτια σου, ζητώντας απαντήσεις… Που θα κληθείς να δώσεις, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο…

Η εμπλοκή των βασικών πλανητών (Σελήνη, Ήλιος, Πλούτωνας, Ουρανός) σε σχηματισμό ταυ-τετραγώνου, ενεργοποιεί τις ενέργειες εκείνες τις οποίες θα πρέπει με κάποιο τρόπο να χειριστούμε και να αλλάξουμε, όχι εύκολα, αλλά σπάζοντας κυριολεκτικά και άμεσα οτιδήποτε πια δεν μας εκφράζει. Οι ‘‘θεσμοί’’ που ορίζει η Σελήνη στον Καρκίνο αλλάζουν, καταργούνται, ανατρέπονται, έτσι όπως τους είχαμε βιώσει ως τώρα για να δώσουν την θέση τους σε ένα νέο μοντέλο, περισσότερο λειτουργικό. Όσο κι αν προσποιούμαστε πως κρατάμε τους τύπους και τις παραδόσεις, όσο κι αν θέλουμε να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στον φόβο της αλλαγής, δεν μπορούμε να μην δούμε πως ναι, περνάμε σε μια άλλη εποχή. Ό,τι μπορεί να μας εξυπηρέτησε στο παρελθόν, τώρα επιβάλλεται να μετασχηματιστεί, να περάσει σε μια άλλη φάση νέα, συχνά μέσα από ένα τελείως ξαφνικό και ολοκληρωτικό τρόπο, κάτι που θα εντείνει κατά πολύ όλα εκείνα τα συναισθήματα της ανασφάλειας, που μπορεί να έχουμε όταν στεκόμαστε στην πόρτα του αγνώστου και πατάμε το πόδι μας για κάνουμε το πρώτο βήμα…

 

Κι εδώ πραγματικά είναι και το μεγάλο κλειδί: πόσο διατιθέμενοι είμαστε να αφήσουμε πίσω μας όλες εκείνες τις συνήθειες ή τα πρόσωπα που μας συνόδεψαν ως τώρα; Πόσο έτοιμοι είμαστε να εγκαταλείψουμε τα παλιά και φθαρμένα μοντέλα αξιών και να προχωρήσουμε σε ένα νέο και τελείως διαφορετικό σύστημα; Όσο περισσότερο γαντζωμένοι είμαστε από τον μικρόκοσμο μας και τρέμουμε στην ιδέα μήπως και τυχόν χάσουμε κάτι από αυτά που έχουμε, τόσο περισσότερο δυστυχείς θα γινόμαστε…

 

Και βέβαια το μεγάλο μήνυμα της Πανσελήνου αυτής, δεν είναι άλλο από την ένωση… Αυτήν που ορίζει η μαμά-Σελήνη στον Καρκίνο, και που θα φέρει κοντά και θα ενώσει τα παιδιά της… Μια και τελικά αυτό που μπορεί να μας πάει παραπέρα και να μας εξελίξει δεν είναι τίποτα άλλο από τις σχέσεις μας… Τις καθαρές και ουσιαστικές, αυτές που θα σταθούν κοντά σου γι’ αυτό που είσαι πραγματικά κι όχι υστερόβουλα και πονηρά… Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει όλοι να ξαναπάμε στο μεγάλο Σχολείο των ουρανών… κι εκεί να ξαναπιάσουμε το μάθημα απ την αρχή… από το Άλφα… Δηλαδή από την πρώτη λέξη που ακούστηκε, όταν δημιουργήθηκε ο κόσμος: Αγάπη!

 

 

---