Νίκος Κούρκουλος

 

Ο Νίκος Κούρκουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 5 Δεκεμβρίου του 1934 και ήταν Τοξότης. Υπήρξε ποδοσφαιριστής στον Παναθηναϊκό και από σύμπτωση πήρε την απόφαση να γίνει ηθοποιός. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε το 1958. Την πρώτη θεατρική του εμφάνιση έκανε στο έργο «H κυρία με τις καμέλιες» με τον θίασο Λαμπέτη-Xορν (1958-59). Το 1967 συμμετείχε στην παράσταση «Ποτέ την Kυριακή» («Ίλια Nτάρλιγκ») στις H.Π.A., σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασέν με τη Μελίνα Μερκούρη, παράσταση για την οποία κέρδισε την υποψηφιότητα για το Βραβείο Tony. Η τελευταία του εμφάνιση στο θέατρο πραγματοποιήθηκε το 1992, με τον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή, στην Eπίδαυρο. Το 1993 έγινε Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και το 1994 ανέλαβε τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή.

Στον κινηματογράφο, διακρίθηκε σε ρόλους "ζεν-πρεμιέ" και πρωταγωνίστησε σε κοινωνικά δράματα, όπως "Οργή", "Κατήφορος" (1961), "Ορατότης Μηδέν" (1970). Αξιόλογη ήταν και η ερμηνεία του σε πολεμικά δράματα, όπως "Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο", ενώ από τη φιλμογραφία του δεν έλειψε και η παρουσία του σε ξενόγλωσσες ταινίες. Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πήρε δύο φορές το βραβείο α΄ ανδρικού ρόλου, για την ερμηνεία του στις ταινίες "Οι Αδίστακτοι" (1965) και "Ο Αστραπόγιαννος" (1970). Η τελευταία του κινηματογραφική παρουσία ήταν στην ταινία “Το Φράγμα” (1982). Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε στη σειρά "Το 13ο κιβώτιο". Έφυγε από τη ζωή στις 30 Ιανουαρίου του 2007.