Έρωτας: Αποκαλύπτοντας τα μυστικά του έρωτα!!

«Έρωτα ανίκητε στη μάχη» έγραφε στο χορικό της Αντιγόνης ο Σοφοκλής… Και τη διαχρονικότητα του έρωτα δεν μας την απέδειξε ο Jean Anouille που διασκεύασε την τραγωδία της Αντιγόνης, ούτε η Αλίκη που τρώει το χαστούκι από τον Δημήτρη.

Ο έρωτας είναι τελικά από μόνος του διαχρονικός και αθάνατος… Γεννιέται από το χάος για να γεννήσει τον άνθρωπο και να γεννηθεί μέσα από αυτόν, σε ένα αέναο κύκλο που έχει κέντρο τον άνθρωπο, περιστρέφεται γύρω από αυτόν και τελικά καταλήγει να γίνει ένα με αυτόν… Ο έρωτας όπως και η ζωή δεν έχουν σαφή απόδοση σε κανένα λεξικό, αφού δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε την έννοιά τους , αλλά να τους νιώσουμε, να τους ψηλαφίσουμε μέσα από τα αποτελέσματά τους στην ύπαρξη μας…

Θα προσπαθήσουμε να εντρυφήσουμε στο μυστήριο του έρωτα και κατ’ επέκταση της ζωής, μέσα από μια προσέγγιση, ένα διανοητικό χάδι που μπορεί να απομυθοποιήσει τον ίδιο τον έρωτα ή να τον ανεβάσει δεκατρείς θέσεις από τον δέκατο-τρίτο θεό, στον πρώτο. Εσείς αποφασίζετε!

Υπάρχουν ορισμένες αλήθειες, τόσο απλές και αυτονόητες, που ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, αντί να λειτουργούν σαν βάση συνεννόησης, οδηγούν συχνά στην παρεξήγηση.  

Δεν αρκεί να είναι μια αλήθεια ένα κοινά αποδεκτό μυστικό, δεν φτάνει να την δεχτούμε έτσι που φαίνεται, πρέπει να την εντοπίσουμε:

Παίρνοντας σαν δεδομένο ότι ακόμα και στην Άγνοια υπάρχει μια δόση αλήθειας, ίσως να βρούμε κάποτε τη χρυσή τομή και να αναγνωρίσουμε επιτέλους ότι δεν είναι πάντα τα φαινόμενα αυτά που απατούν, αλλά ίσως η έλλειψη υποψίας απάτης ή και αυτή ακόμα η ίδια η απάτη.  

Ο ισχυρισμός ότι άντρες και γυναίκες ανήκουν στο ίδιος είδος είναι σωστός. Αυτό ίσως να είναι και το μοναδικό τους κοινό στοιχείο!

Οι Άλαν και Μπάρμπαρα Πιξ - οι σημαντικότεροι σύγχρονοι ψυχαναλυτές ερευνητές - αναλύουν στο τους βιβλίο «Γιατί οι άντρες δεν ακούνε τις τους λες, και οι γυναίκες δεν ξέρουν να παρκάρουν», την διαφορετικότητα των φύλων, δίνοντας με ένα απλό όσο και γλαφυρό τρόπο επαναστατικές απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν τον άνθρωπο και τις ανθρώπινες σχέσεις.  

Σύμφωνα με τους συγγραφείς, το ανθρώπινο είδος ίσως να είχε εξαφανιστεί εάν ο τρόπος εξέλιξης των φύλων δεν ήταν διαφορετικός: «Εξέλιξη σημαίνει προσαρμογή στο περιβάλλον και στις βιολογικές ανάγκες». Αυτό ακριβώς έγινε και πριν από εκατομμύρια χρόνια: Ο άντρας ειδικεύτηκε στο κυνήγι, η γυναίκα στην μαγειρική.

Αυτός ο καταμερισμός της εργασίας δεν ήταν ούτε θέμα επιλογής, ούτε τυχαίο γεγονός. Ήταν ζωτική ανάγκη!  

Πρώτο δείγμα γραφής του νόμου της προσαρμογής και πρώτη οφθαλμοφανής διάφορα είναι το ανδρικό σώμα, το οποίο υπερτερεί του γυναικείου σε όγκο και δύναμη. Είναι λογικό και φυσιολογικό να είχαμε παράλληλα και μια διαφορετική εξέλιξη του εγκεφάλου.  

Σε αντίθεση με το φεμινιστικό κίνημα της δεκαετίας του 60, το οποίο πρέσβευε ότι η διαφορετικότητα των φύλων οφείλεται σε κοινωνικοπολιτικές επιρροές (συστήματα διακυβέρνησης, εξουσίας, θρησκείας, αγωγής και παιδαγωγικής - στο σύνολό τους αντρικοί μηχανισμοί εξάρτησης), υποστηρίζει η σημερινή επιστήμη ότι μόνο η βιολογική μας κληρονομιά είναι υπεύθυνη γι’ αυτήν την διαφορετικότητα.

Οι πράξεις μας, οι απόψεις μας, οι συνήθειες, τα γούστα και τα πιστεύω μας, καθορίζονται από βιολογικούς κανόνες, εξαρτώνται από ορμονικές επιρροές και από ειδικές -καλωδιακές διασυνδέσεις- του εγκεφάλου. Η επιστημονική έρευνα από τη δεκαετία του ‘90 και μετά, αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος γεννιέται εφοδιασμένος με ένα συγκεκριμένο εγκεφαλικό πρόγραμμα (software), που υπαγορεύεται σχεδόν αποκλειστικά από τις ορμόνες.

ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με μια πολύ σημαντική ορμόνη, τον αρχιτέκτονα του ανδρικού σώματος, την Τεστοστερόνη. Αυτή επηρεάζει την σωματική διάπλαση του άνδρα οδηγώντας τον όλο πιο κοντά στο επιθυμητό βιολογικό του πρότυπο. Την μυώδη-μηχανή κυνηγιού!  

Είναι υπεύθυνη για την διαφορά ύψους και μυϊκής δύναμης μεταξύ άνδρα και γυναίκας και κατά προέκταση για την τάση του ανδρικού φύλου προς τον αθλητισμό.

Η ποσότητα Τεστοστερόνης σε νεαρά αγόρια είναι 20 φορές υψηλότερη από την αντίστοιχη συνομήλικων κοριτσιών.

Ο συγγραφέας την ονομάζει και επιθετική ορμόνη. Είναι σίγουρα ένας πολύ σωστός χαρακτηρισμός εάν λάβουμε υπόψη μας την επίδραση της στον προϊστορικό άνδρα - κυνηγό.  

Αυτή η αναγκαία για την διατήρηση του είδους επιθετικότητά του –πρωτόγονου- πρόγονού μας, διακρίνει και τον σύγχρονο άνδρα! Όμως από τότε έχουν αλλάξει ριζικά οι συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, με αποτέλεσμα να μην είναι εύκολη πλέον η σωματική εκτόνωση μιας τόσο υψηλής επιθετικής διάθεσης.

Ένα γεγονός που μπορεί να μετατρέψει τον άνδρα και ίσως τον μη αθλούμενο σε …champion!

Σημειώνουμε ότι το υψηλότερο ποσοστό εγκληματικότητας, σύμφωνα με πρόσφατες στατιστικές, συναντάται σε αγόρια 12-17 χρόνων. Αυτές είναι και οι ηλικίες με τον υψηλότερο δείκτη Τεστοστερόνης! Το ποσοστό μαθητών που λύνουν τις διαφορές τους με φραστική η σωματική βία είναι 74%. Το αντίστοιχο μαθητριών μόνο 22%. Δεν μας ξαφνιάζει λοιπόν το γεγονός ότι ταινίες και ηλεκτρονικά παιχνίδια με βίαιο περιεχόμενο βρίσκονται – παρ’ όλες τις γονικές ενστάσεις - στις πρώτες θέσεις προτίμησης των αγοριών.  

Οι άνδρες είναι υπεύθυνοι για το 96% των ληστειών, και το 88% των φόνων. Η πιθανότητα να είναι άνδρας αυτός που κορνάρει πίσω σας για να ας υποχρεώσει να αυξήσετε την ταχύτητα του αυτοκινήτου σας, είναι της τάξης του 92%.

Είναι πράγματι ευχής έργο ότι κάποτε, μεταξύ του 50ου και 60ου έτους, μειώνεται επιτέλους η παραγωγή Τεστοστερόνης του άνδρα, μετατρέποντας τον σε ένα πιο πράο και κοινωνικότερο ον.  

Η Τεστοστερόνη είναι η ορμόνη της επιτυχίας, της ανταγωνιστικότητας και της επίδοσης. Σας αναφέρω επί τούτου, μια ενδιαφέρουσα έρευνα του πανεπιστημίου της Τζώρτζια με πράγματι εντυπωσιακά συμπεράσματα. Η ανάλυση σιέλου από χιλιάδες άνδρες όλων των κοινωνικών στρωμάτων, απέδειξε ότι ο μεν υψηλότερος δείκτης Τεστοστερόνης συναντάται σε άτομα με υψηλές ηγετικές θέσεις, ή με ιδιαίτερες επιδόσεις σε έναν ορισμένο τομέα, ο δε χαμηλότερος σε κληρικούς. Ανάλογα αποτελέσματα προκύπτουν μεταξύ γυναικών καριέρας και λοιπών γυναικών.  

Η τριχοφυΐα και ο μπάσος τόνος της ανδρικής φωνής είναι επίσης δημιουργήματα αυτής της ορμόνης. Έχει αποδειχθεί ότι οι βαρύτονοι έχουν διπλάσιες εκσπερματώσεις από Τενόρους.  

Ακόμα και η ιδιαίτερη ανδρική ικανότητα προσανατολισμού βάση οδικού χάρτη, βελτιώνεται σημαντικά κατά τη διάρκεια θεραπείας με Τεστοστερόνη. Αυτή η ορμόνη ενισχύει την οπτική αίσθηση του χώρου, κάτι απόλυτα αναγκαίο για τον άνδρα-κυνηγό του μακρινού παρελθόντος. Είναι εύλογο λοιπόν γιατί ο μέσος όρος των ανδρών παρκάρει πολύ ευκολότερα από τον αντίστοιχο των γυναικών.  

Θα κλείσουμε το κεφάλαιο αναφέροντας ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί σε κινέζους άνδρες. Το ποσοστό εγκληματικότητας των κινέζων είναι κατά πολύ χαμηλότερο των λευκών, η τριχοφυΐα τους σαφώς ασθενέστερη, και η δυσκολία τους στο παρκάρισμα δεδομένη. Η αιτία δεν θα μπορούσε να ήταν άλλη: Είναι αποδεδειγμένο ότι οι κινέζοι έχουν μικρότερο δείκτη Τεστοστερόνης από τους άλλους άνδρες!

ΕΡΩΤΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Τώρα πλέον ήρθε η σειρά του συναισθήματος και της σεξουαλικότητας: Μόλις γνωρίσατε την γυναίκα των ονείρων σας! Η καρδιά σας καλπάζει σαν ατίθασο άλογο, οι παλάμες σας μούσκεμα από αγωνία, τα μέλη σας μουδιασμένα, το σώμα σας πάλλεται ολόκληρο.

Δίνετε ραντεβού το απόγευμα σ’ ένα μπαράκι, αγνοώντας το γερό κρυολόγημα που σας βασανίζει τις τελευταίες ημέρες. Άρα το βράδυ, όταν την αποχαιρετάτε μπροστά στην πόρτα του σπιτιού της με το πρώτο σας φιλί, αισθάνεστε να λιώνετε σα βούτυρο στον ήλιο και παίρνετε πιο ευτυχισμένοι όσο ποτέ άλλοτε τον δρόμο της επιστροφής. Τα συμπτώματα του κρυολογήματος έχουν εξαφανιστεί ως δια μαγείας!  

Γνωρίζουμε από διάφορες νευρολογικές έρευνες, ότι το φαινόμενο του έρωτα δεν είναι τίποτε άλλο από μια αλυσίδα χημικών εγκεφαλικών αντιδράσεων, που προκαλούν με τη σειρά τους νέες σωματικές και πνευματικές αντιδράσεις.  

Το αμερικανικό εθνικό Ινστιτούτο υγείας ανακάλυψε την παρουσία ενός είδους Αμινοξέων σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα, τα οποία προκαλούν συναισθηματικές αντιδράσεις όταν «δέσουν» πάνω στον σωστό παραλήπτη-αποδέκτη.  

Με άλλα λόγια, όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι βιοχημικές αντιδράσεις. Η ΡΕΑ (Φενυλεθηλαμίνη) - μια συγγενής της Αμφεταμίνης - είναι μια από τις ουσίες που προκαλούν στους ερωτευμένους τις υπέροχες σωματικές αντιδράσεις, όπως την ταχυπαλμία, τις υγρές παλάμες, την διεύρυνση της ίριδος κτλ. Το συναίσθημα της ευφορίας οφείλεται αποκλειστικά στην Αδρεναλίνη.  

Η παράλληλη παραγωγή Eνδορφίνων ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, με αποτέλεσμα την προαναφερθείσα ως δια μαγείας εξαφάνιση των συμπτωμάτων ενός κρυολογήματος. Ο εγκέφαλος αναλύει κατά τη διάρκεια του φιλιού, ταχύτατα, την σύνθεση της σιέλου του άλλου προσώπου, προς εξακρίβωση πιθανής γενετικής συμφωνίας. Ταυτόχρονα τσεκάρεται η κατάσταση του ανδρικού ανοσοποιητικού συστήματος από τον γυναικείο εγκέφαλο, για να διαπιστωθεί εάν πληροί τις προϋποθέσεις για απόκτηση υγιών απογόνων.  

Το αποτέλεσμα όλων αυτών των εγκεφαλικών αντιδράσεων είναι να χαίρουν οι ερωτευμένοι καλύτερης υγείας.  

Ο ακόλουθος διάλογος που θα μας θυμίσει σίγουρα εγγλέζικο χιούμορ, δεν ανταποκρίνεται μόνο στην πραγματικότητα, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια απόδειξη της βιολογικής μας κληρονομιάς.

«Είσαι πολύ καλός εραστής» - φωνάζει αυτή απογοητευμένη «μετά».

«Και πως μπόρεσες να βγάλεις συμπεράσματα σε δυο λεπτά;» - ενίσταται εκείνος!

ΕΡΩΤΑΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ

Η σεξουαλική πράξη στον άνδρα όπως και στα περισσότερα θηλαστικά, είναι προγραμματισμένη από την φύση να έχει μικρή διάρκεια, λόγω του κινδύνου επίθεσης από άγρια ζώα ή εχθρούς. Επειδή η διαφορετικότητα των φύλων είναι τόσο μεγάλη και η σημασία της στις ανθρώπινες σχέσεις τόσο σημαντική, αξίζει τον κόπο να επιμείνουμε σ’ αυτό το κεφάλαιο.  

Η αμερικανίδα ανθρωπολόγος Δρ. Ελέν Φίσερ από το πανεπιστήμιο του Νιου Τζέρσεϋ ήταν μια από τους πρώτους επιστήμονες που κατάφεραν με την βοήθεια εγκεφαλικού σκάνερ να προσδιορίσουν την ακριβή θέση της αγάπης στον εγκέφαλο του ανθρώπου. Κατ’ αρχήν εντόπισε τρία από τα στοιχεία της αγάπης: Την επιθυμία, τον έρωτα, και την ένωση σε μακροχρόνιο δεσμό. Για κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία υπάρχει στον εγκέφαλο και μια χημική αντιστοιχία, που εμφανίζεται όταν ο άνθρωπος έλκεται από άλλον. Από βιολογική άποψη, σίγουρα μια αναγκαία για την διαιώνιση του είδους εξέλιξη. 

Η επιθυμία, το πρώτο στάδιο της αγάπης, είναι προϊόν της σωματικής έλξης κατόπιν οπτικού ερεθισμού. Το δεύτερο στάδιο, αυτό του έρωτα, αρχίζει τη στιγμή που το αγαπημένο πρόσωπο εισχωρεί προικισμένο μόνο με χαρίσματα και φυσικά χωρίς κανένα ψεγάδι στον εγκέφαλό μας, στρέφοντας όλους τους προβολείς της ύπαρξής μας πάνω του.

Είναι ένα τρυκ της φύσης για να δεσμεύσει έναν πιθανό σύντροφο. Για την επιτυχία αυτού του σκοπού επιστρατεύεται ένα πολύπλοκο ορμονικό κοκτέιλ, που ανατρέπει τον νόμο της βαρύτητας, και μας μεταφέρει στον έβδομο ουρανό: Η Ντοπαμίνη, η ορμόνη της ευτυχίας, μας κάνει ευδιάθετους, η ΡΕΑ ενισχύει τον βαθμό της διέγερσής μας, η Σεροτονίνη δημιουργεί ένα κλίμα αισθηματικής σταθερότητας και σιγουριάς, η Νοραδρεναλίνη μας ξεγελάει με την αίσθηση της παντοδυναμίας.

Σ’ αυτό το μαγικό και ακατανίκητο μείγμα οφείλεται το φαινόμενο της σεξουαλικής εξάρτησης!  

Η λαϊκή έκφραση «τρελά ερωτευμένος» δεν είναι καθόλου τυχαία, και απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά στο ανδρικό φύλο. Η χαρακτηριστική του ευκολία να βρίσκεται τόσο γρήγορα σε ένα από τα δυο πρώτα στάδια της αγάπης, της σωματικής επιθυμίας ή του έρωτα, προέρχεται από μια υπέρ-δόση Τεστοστερόνης στον οργανισμό του.  

Τις περισσότερες φορές ανακαλύπτει με δυσφορία το επόμενο πρωινό, ότι η καταπληκτική γυναίκα που γνώρισε την προηγούμενη βραδιά, δεν έχει στην πραγματικότητα τίποτα κοινό μ’ αυτήν που κοιμάται δίπλα του.  

Στην γυναίκα αντιθέτως παρατηρούμε μια εντελώς διαφορετική συμπεριφορά. Εδώ λοιπόν δεν υπάρχει περίπτωση μπλακ-άουτ Τεστοστερόνης όπως στον άνδρα και επομένως καθεστώς άκρατου αυθορμητισμού.  

Εξάλλου, επειδή το συναισθηματικό της κέντρο στον εγκέφαλο συνδέεται με το κέντρο λογικής της (στον άνδρα όχι), μπορεί να κρίνει ευκολότερα εάν η επιλογή της είναι σωστή ή όχι. Σύμφωνα με μια στατιστική, το 90% των (στην δεδομένη περίπτωση παράνομων) δεσμών δημιουργούνται με ανδρική πρωτοβουλία, αλλά λήγουν κατά 80% από γυναικεία.  

Ο έρωτας είναι φυσικά ένα παροδικό φαινόμενο. Η συνήθης διάρκειά του είναι από 3 έως 12μήνες. Είναι ένα επιτυχημένο βιολογικό τέχνασμα για τη δημιουργία ενός ισχυρού και μακροχρόνιου δεσμού προς απόκτηση απογόνων. Στο τρίτο στάδιο δημιουργείται ένας σταθερός δεσμός, μια σχέση αλληλοβοήθειας και συνεργασίας με απώτερο σκοπό την καλύτερη δυνατή ανατροφή των απόγονων μέχρι την ενηλικίωσή τους.  

Το εγκεφαλικό κέντρο του σεξ βρίσκεται στον υποθάλαμο. Το μέγεθός του είναι σε γυναίκες και ομοφυλόφιλους κατά πολύ μικρότερου του ανδρός. Εκεί λοιπόν γεννιέται κάτω από ορμονικές επιρροές -ιδίως Τεστοστερόνης- η σεξουαλική επιθυμία. Στη διαφορά μεγέθους του υποθαλάμου και στον σχεδόν 20πλάσιο δείκτη Τεστοστερόνης ωφελείται ο άκρατος και ορισμένες φορές για πολλές γυναίκες, ενοχλητικός ερωτισμός του άνδρα. Ο υψηλότερος δείκτης Τεστοστερόνης παρατηρείται σε 20χρονους άνδρες.  

Μετά επέρχεται μια σταδιακή μείωση της ορμονικής παραγωγής και εξ’ αυτού και της σεξουαλικής ορμής. Στην γυναίκα παρατηρούμε μια αργή αλλά συνεχή αύξηση της σεξουαλικής επιθυμίας, με την υψίστη αξία λίγο πριν την συμπλήρωση του 40 έτους της ζωής της. Βλέπουμε λοιπόν να υπάρχει ένα πραγματικό χάσμα της τάξης των 20 ετών, μεταξύ των ηλικιών με τη μέγιστη σεξουαλική διάθεση. Αυτό κρύβεται πίσω από το λεγόμενο «Σύνδρομο του νεαρού εραστή», που απασχολεί αρκετές ώριμες κυρίες.

Η ερωτική πράξη πρόκειται για μια μεγαλειώδη βιολογική δημιουργία, που θα μπορούσε κάλλιστα να ίσχυε σαν μια από τις αποτελεσματικότερες μεθόδους εναλλακτικής ιατρικής. Κατά τη διάρκειά της αυξάνεται ο δείκτης Τεστοστερόνης με ευεργετικές επιδράσεις στα οστά και το μυϊκό σύστημα.  

Οι Ενδορφίνες -ένα φυσικό παυσίπονο- που παράγονται ταυτόχρονα, ενεργούν καταπραϋντικά στον πονοκέφαλο και τα αρθριτικά. Μια άλλη ορμόνη που παρουσιάζεται λίγο πριν τον οργασμό, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και επιδρά ανασταλτικά στη δημιουργία όγκων.  

Στο γυναικείο σώμα απελευθερώνονται ισχυρές ποσότητες Οξυτοκίνης που αυξάνουν την αίσθηση της επαφής και την επιθυμία για θωπείες. Ο δείκτης Οιστρογόνων ανεβαίνει κάτι που συντελεί στην ενδυνάμωση των οστών και στην υποστήριξη του κυκλοφορικού συστήματος.

Οι Ορμόνες έχουν γενικά πολύ καλή επίδραση στην καρδιά και είναι ένας από τους συντελεστές της μακροζωίας. Έχει αποδειχθεί από έρευνες, ότι άνδρες που έχουν για διάφορους λόγους υπερβεί το κρίσιμο όριο σεξουαλικής αποχής, παρουσιάζουν έντονα προβλήματα στην ακοή, στην αυτοσυγκέντρωση και στη σκέψη, όπως στην οδήγηση και στον χειρισμό μεγάλων μηχανών.

Αυτές οι παρενέργειες εμφανίζονται στους ασιάτες πολύ αργότερα, από ότι στους υπόλοιπους άνδρες. Η αιτία είναι απλή: Επειδή εμφανίζουν συγκριτικά τον χαμηλότερη δείκτη τεστοστερόνης, έχουν και τις λιγότερες σεξουαλικές επαφές.

ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τι είναι αυτό που μας ελκύει ερωτικά στους άλλους: Θα αναφερθούμε συνοπτικά και σε δυο ακόμα θέματα: Στην αναλογία μέσης-γοφών, και στη σχέση μόρφωσης-ευφυΐας και σεξ.  

Ένα σύντομο πέρασμα από μια Πινακοθήκη ή ένα Μουσείο, αρκεί για να διαπιστώσουμε, ότι για τον άνδρα δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρότυπο γυναικείας ομορφιάς. Τα γούστα και οι προτιμήσεις του άλλαζαν από εποχή σε εποχή. Το ανδρικό φύλο έχει την περίεργη ικανότητα, να εκστασιάζεται με κάθε πιθανό τύπο γυναίκας, μεταξύ της «χοντρούλας» του Ρούμπενς και της κοκαλιάρας - Τουίγκυ!  

Μόνο μια μεγάλη του αδυναμία παραμένει αιώνια σταθερή: Μια ορισμένη αναλογία μέσης-γοφών! Αυτή η ασυναίσθητη, πανάρχαια και ακατανίκητη έλξη που ασκεί η συγκεκριμένη αναλογία στον άνδρα είναι μια φόρμουλα με ένα μόνο συστατικό, ένα πρόγραμμα με μόνο μια πληροφορία: Μέγεθος μέσης ίσον με το 70% της περιφέρειας! Είναι αποδεδειγμένο ότι οι γυναίκες με αυτές τις αναλογίες είναι πιο υγιείς και πιο γόνιμες. Αυτή η βιολογική πληροφορία φαίνεται να έχει αποτυπωθεί, κάποτε στο μακρινό παρελθόν, στον εγκέφαλο του άνδρα και να έχει διασωθεί μέχρι σήμερα. 

ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ Η ΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΕΞ;

Τώρα λίγες λέξεις για την σχέση ευφυΐας (μόρφωσης) και σεξ. Από έρευνα σε 10.000 ενήλικους προκύπτει ότι, ο μέσος όρος σεξουαλικής επαφής ατόμων με ακαδημαϊκή μόρφωση είναι 52 φορές τον χρόνο. Σε εργάτες και υπαλλήλους με περισσότερους από εξήντα ώρες εργασίας την εβδομάδα, 82! Και αυτό το φαινόμενο εξηγείται με την διαφορά του δείκτη Τεστοστερόνης στις δυο αυτές ομάδες!!